Een kleine 8 jaar geleden adopteerden we Zelda via de stichting SOS-Strays. Ze was toen ca. 5 maanden oud en ik was op slag verliefd op haar. Wit/crèmig, klein, parmantig, prachtige ogen, grappige scheve oortjes en geweldig in de omgang. Schofthoogte nog geen 30 cm en amper 8 kilo. Zo’n hondje dat je nog gemakkelijk oppakt als het in de weg staat. Over haar ras hebben we ons nooit druk gemaakt. Ze was een zwerfhondje, dus Joost mocht weten wat daar allemaal in zat.
Gisteren plaatste ik een foto van haar op een internationale facebookpagina voor hondenfotografie en op haar foto kreeg ik een reactie uit Griekenland: ‘She looks like a Kokoni, so beautiful.’
Ik had die naam nog nooit gehoord. Ben het meteen gaan opzoeken en wow, kwam allemaal foto’s van kleine Zeldaatjes tegen, in diverse kleuringen maar allemaal met hetzelfde postuur. Ook de uitgebreide omschrijving van de Kokoni (overigens niet officieel als ras erkend) sluit perfect aan op Zelda. Behalve de opmerking dat Kokoni’s nauwelijks blaffen, want Zelda kan er soms wat van! Maar alleen als ze thuis in haar eigen territoriumpje is en denkt dat er gevaar dreigt. Dat valt dus onder waakzaamheid en daar staan de Kokoni’s bekend om: goede waakzaamheid. Maar naar andere honden blaft ze bijvoorbeeld nooit. Wikipedia zegt verder het volgende: ‘Kokoni’s staan bekend om hun levendigheid, vrolijkheid en vriendelijkheid. Ze zijn zelden timide of agressief. Ze houden van gezelschap en ook al zijn ze in het begin soms wat afstandelijk naar vreemden, ze zijn gemakkelijk voor je te winnen. Ze zijn zeer intelligent en gemakkelijk te trainen en ze zijn beroemd om hun toewijding naar hun eigenaren. Ze zijn zeer liefhebbend en beschermend.’ Klopt helemaal, dit is gewoon onze Zelda!
Ik vind het helemaal geweldig dat ik haar, vlak voor haar 8ste verjaardag, niet meer vaag hoef te omschrijven met onze eigen bedenksels – een ‘golden chihuahua’ of een ‘minitreiver’ – wanneer mensen me vragen welk ras ze is. Ik kan nu gewoon zeggen: ‘Ze is een Kokoni!’
Klik hier voor meer informatie over de Kokoni. Er bestaat ook een Facebookpagina voor eigenaren van Kokoni’s.
Voor meer foto’s van Zelda en andere honden, klik hier voor mijn site van Sanki Fotografie of neem een kijkje op mijn facebookpagina.
Eerdere blogs over Zelda:
Zelda, onze jachthond…
Onze Spaanse gelegenheidshydrofoob
Vier jaar Zelda
Uitgekookte Zelda
Blog van Sandra 
Heel toevallig kom ik je blog tegen omdat ik op zoek ben naar info over Kokoni’s. Ik herken in jouw verhaal helemaal onze Bono, die wij bijna 3 maanden geleden hebben geadopteerd uit Roemenië. Hij heeft wat kortere pootjes dan Zelda maar verder precies zo’n hondje, ook qua karakter. Wij zijn ook helemaal verliefd op hem.
Wat leuk dat jullie mijn blog met de info over Kokoni’s hebben gevonden. Ik heb intussen ook een Facebookpagina voor Kokoni-eigenaren gevonden, misschien vind je dat ook nog leuk: https://www.facebook.com/groups/223908454726324/. Zal deze link ook even onderaan mijn blog plaatsen. Ik wens jullie veel geluk met Bono!
Dank je wel! Ik ben meteen lid geworden van de fb pagina. Zo leuk om de hondjes te delen 🙂
Graag gedaan!
Pingback: Zelda 10 jaar! | Blog van Sandra